فیلم Get Out، به کارگردانی جوردن پیل، یکی از شاهکارهای سینمای ترسناک مدرن است که در سال 2017 به اکران درآمد. این فیلم، علاوه بر اینکه توانسته مخاطبان زیادی را جذب کند، به دلیل پیامهای اجتماعی عمیق و هوشمندانهاش، تحسین منتقدان را نیز برانگیخته است.
داستان فیلم Get Out
فیلم Get Out داستان کریس واشینگتن (با بازی دنیل کالویا) را روایت میکند، عکاسی که با دوست دختر سفیدپوستش، رز آرمیتیج (با بازی آلیسون ویلیامز)، به خانه والدین او در حومه شهر میرود. کریس از ابتدا نگران استقبال خانواده رز به دلیل نژادش است، اما رز او را متقاعد میکند که والدینش نژادپرست نیستند. با این حال، کریس به زودی متوجه میشود که چیزی بسیار خطرناکتر از تعصب نژادی در این خانه جریان دارد.
تحلیل شخصیتها
یکی از نقاط قوت فیلم ترسناک Get Out، شخصیتپردازی قوی و پیچیده آن است. شخصیت کریس، با بازی دنیل کالویا، بهخوبی نمایشدهنده نگرانیها و تردیدهای یک فرد رنگینپوست در مواجهه با جامعهای سفیدپوست است. از سوی دیگر، شخصیت رز، با بازی آلیسون ویلیامز، بهخوبی توانسته است نقش دوست دختری دلسوز و در عین حال حیلهگر را به تصویر بکشد. والدین رز، با بازی کاترین کینر و بردلی ویتفورد، نیز توانستهاند تصویری از نژادپرستی پنهان و زیرپوستی را به نمایش بگذارند.
پیامهای اجتماعی و نقد نژادپرستی
فیلم Get Out بیش از هر چیز بهخاطر پیامهای اجتماعیاش شناخته میشود. جوردن پیل با هوشمندی توانسته است نژادپرستی مدرن و پنهان را به تصویر بکشد. برخلاف نژادپرستی آشکار، این نوع نژادپرستی در لایههای زیرین جامعه جریان دارد و با لبخندها و رفتارهای ظاهراً دوستانه پوشیده شده است. خانواده آرمیتیج نمونهای از این نوع نژادپرستی هستند که با رفتارهای دوستانهشان تلاش میکنند خود را از هرگونه تعصب مبرا نشان دهند، اما در واقع نیتهای خطرناک و نژادپرستانهای در سر دارند.
تکنیکهای فیلمبرداری و استفاده از نمادها
جوردن پیل در فیلم Get Out با استفاده از تکنیکهای فیلمبرداری خاص و نمادهای متعدد، توانسته است فضایی ترسناک و پرتنش ایجاد کند. یکی از این تکنیکها، استفاده از رنگهای تیره و سایههای عمیق است که حس ناامنی و تهدید را به بیننده القا میکند. همچنین، استفاده از نمادها، مانند فنجان چای و قاشق، که توسط مادر رز برای هیپنوتیزم کردن کریس استفاده میشود، به تقویت پیامهای فیلم کمک کرده است.
موسیقی و صداگذاری در Get Out
موسیقی و صداگذاری در فیلم Get Out نقش بسیار مهمی در ایجاد حس ترس و تنش دارند. موسیقی متن فیلم، که توسط مایکل آبلز ساخته شده، با استفاده از سازهای زهی و ریتمهای نامنظم، حس اضطراب و ترس را در بیننده تقویت میکند. همچنین، صداگذاری دقیق و استفاده از صداهای محیطی، مانند صدای قدمها و نفسنفس زدنها، به افزایش حس واقعگرایی و تنش در فیلم کمک کرده است.
نقد و بررسی عملکرد کارگردان
جوردن پیل، با فیلم Get Out، نشان داد که نه تنها یک کارگردان با استعداد است، بلکه توانایی ایجاد داستانهایی با پیامهای عمیق اجتماعی را نیز دارد. پیل با استفاده از ژانر ترسناک، توانسته است به موضوعات جدی و مهمی مانند نژادپرستی، تبعیض و پیشداوریهای اجتماعی بپردازد. این نوع استفاده هوشمندانه از ژانر ترسناک، باعث شده است که فیلم Get Out نه تنها به عنوان یک فیلم ترسناک موفق، بلکه به عنوان یک اثر اجتماعی تاثیرگذار شناخته شود.
موفقیتهای فیلم Get Out
فیلم Get Out با استقبال بسیار خوبی از سوی منتقدان و مخاطبان مواجه شد. این فیلم توانست در جشنوارههای مختلفی حضور یابد و جوایز متعددی را کسب کند. از جمله این جوایز میتوان به جایزه اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی برای جوردن پیل اشاره کرد. همچنین، فیلم در گیشه نیز موفقیت چشمگیری داشت و توانست فروش بالایی را بهدست آورد.
تاثیر فیلم بر سینمای ترسناک
فیلم Get Out تاثیر بسزایی بر سینمای ترسناک مدرن داشته است. این فیلم نشان داد که ژانر ترسناک میتواند بیش از ترساندن مخاطب، پیامهای عمیق اجتماعی را نیز منتقل کند. پس از موفقیت Get Out، فیلمهای دیگری نیز با رویکرد مشابه ساخته شدند که تلاش میکردند موضوعات اجتماعی را از طریق داستانهای ترسناک به تصویر بکشند.
نتیجهگیری
فیلم ترسناک Get Out نه تنها به عنوان یک فیلم ترسناک موفق، بلکه به عنوان یک اثر اجتماعی و روانشناختی تاثیرگذار شناخته میشود. جوردن پیل با هوشمندی توانسته است نژادپرستی مدرن و پنهان را به تصویر بکشد و پیامهای اجتماعی عمیقی را به مخاطبان منتقل کند. این فیلم با شخصیتپردازی قوی، استفاده از تکنیکهای فیلمبرداری خاص و موسیقی و صداگذاری مناسب، توانسته است جایگاه ویژهای در سینمای مدرن بهدست آورد. Get Out نمونهای از فیلمهایی است که نشان میدهند سینما میتواند علاوه بر سرگرم کردن مخاطبان، به موضوعات جدی و مهم اجتماعی نیز بپردازد.