نمایش نامه اتاق ورونیکا که به قلم آیرا لوین نوشته شده است، نمایشی بسیار خوش‌ساخت و مهندسی شده در ژانر وحشت است که پیچش داستانی و روان بودن آن تجربه‌ی خواندنش را بسیار لذت‌بخش می‌کند.
درباره ی نویسنده
آیرا لوین، نویسنده‌ی چندان شناخته‌شده‌ای در ایران نیست.از او که دانش‌آموخته‌ی رشته فلسفه بود،چند فیلم‌نامه،رمان و نمایشنامه منتشر شد که جوایز معتبری برایش به ارمغان آوردند.
او در اتاق ورونیکا روی مسائلی نفرت‌انگیز دست گذاشته و داستانی بسیار پرکشش و بیمار خلق کرده که از لحظه‌ی اول خواننده را جذب می‌کند و تا پایان‌بندیِ غیرقابل پیش‌بینی و شوکه‌کننده‌اش با خود همراه می‌کند.
استفن کینگ نویسنده‌ی رمان‌های پرفروش، درباره آیرا لوین می‌نویسد: «توانایی آیرا لوین در نوشتن آثار دلهره‌آور به ظرافت ساعت‌سازان سوئیسی‌ست و کارهای ما در مقایسه با آثار او مثل ساعت‌های ارزان‌قیمت خرازی‌ها.»
خلاصه ی داستان
زن و مرد میانسالی در یک رستوران به زوج جوانی بر می‌خورند. آن‌ها خواسته‌ی عجیبی از دختر جوان دارند. از او می‌خواهند تا نقش دختر مرده‌ای را برای چند دقیقه بازی کند.
دختر و پسر جوان که تازه با همدیگر آشنا شده‌اند به همراه زن و مرد به خانه‌ای قدیمی در حوالی بوستون می‌روند. زن و مرد، اتاق ورونیکا را به دختر و پسر نشان می‌دهند و با نشان دادن عکسی از جوانی ورونیکا، از شباهت بسیار او با دخترِ جوان سخن می‌گویند. ورونیکایی که سال‌ها پیش در جوانی از بیماریِ سِل مرده و حالا خواهر کوچک‌ترِ او پیرزنی‌ست که با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کند. او خیالاتی شده و تصور می‌کند به گذشته رفته است، زمانی که ورونیکا هنوز زنده است. زن و مرد از دختر جوان می‌خواهند برای دقایقی نقش ورونیکا را برای خواهرِ او بازی کند تا افکار این زنِ پیر در روزهای پایانی زندگی‌اش آرام بگیرد.
دختر بر خلاف میل باطنی دوست پسرِ جدیدش، از این بازی خوشش می‌آید و قبول می‌کند. لباس‌هایش را در می‌آورد و لباس‌های ورونیکای جوان را به تن می‌کند؛ لباس‌هایی که هویت او را شاید برای همیشه به ورونیکا تغییر بدهد!
فیلم اتاق ورونیکا به کارگردانی رضا ثروتی سال ۱۳۹۴ ساخته شده است. در این فیلم ایمان افشاریان، مرتضی اسماعیلی کلشی، ستاره پسیانی و بهناز جعفری به هنرمندی پرداخته‌اند.
“اتاق ورونیکا” نمایشنامه‌ای‌ست معمایی و پیچیده که پرده از نقش بازی کردن آدم‌ها در زندگی عادی خود و نقاب‌های مختلفی که بر چهره می‌زنند، بر می‌دارد و به روابط عمیق بین انسان‌ها و انگیزه‌‌های درونی‌شان برای رسیدن به خواسته‌هایشان می‌پردازد. این نمایش درمورد انسان‌هایی ست که با انحرافاتی جنسی، روحی و رفتاری برای رسیدن به آمال و آرزوهایشان و به خاطر سرکوب عقده‌های فرو ریخته کودکی، وارد بازی‌های شومی می‌شوند که منجر به اتفاقات ناگوار و ورطه خطرناکی شده و اطرافیان را درگیر بازی مرگ و زندگی می‌کنند.
