قرار است از نگاه یورگوس لانتیموس به تماشای دنیایی بنشینیم با حداکثر شباهت و قرابت به دنیای خودمان و راجع به قصاص ببینیم و بیاندیشیم.اینکه چه راهی میتواند آسیب را جبران کند.با پرداخت چه بهایی اشخاص آسیب دیده به آرامش میرسند و آیا اصلا عدالتی در نوع قصاص‌های مد نظرمان پیدا میشود؟یا اصلا قصاص عادلانه است؟
خلاصه فیلم
استیون مورفی (کالین فارل ) یک جراح قلب است که در یک جراحی به دلیل مستی موچب مرگ پدر مارتین (بری کیوگن ) میشود. هرچند که مقصر بودنش را انکار میکند اما سعی میکند با وقت گذراندن و خرید هدایا برای مارتین این خسارت را جبران کند.مارتین این روند را پذیرفته و او را با مادرش آشنا میکند اما استیون این رابطه را نمیپذیرد.پس خشم و عدالتی که مارتین خواهان آن است دامنگیر خانواده‌ی استیون میشود. مارتین تنها با مرگ رضایت میدهد…
علت نام گذاری
افسانه ای وجود دارد به این شرح :در آغاز جنگ تروا، زمانی که آگاممنون به اولیس رسید، در بیشه مقدس آرتمیس، گوزنی را به صورتی اتفاقی کشت. این توهین او به خدایان باعث شد آرتمیس خشمگین شده و طوفانی برانگیزد و آگاممنون به خاطر جبران این اشتباهش دختر بزرگش ایفیگنیا را برای فرونشاندن خشم آرتمیس قربانی کند. اما آرتمیس به جای ایفیگنیا، گوزنی را به محراب برای قربانی میفرستند. این افسانه‌ی خدایان نشان دهنده‌ی باور و طرز تفکر گذشتگان است و حال انسان امروز به شکل دیگری در همین چرخه است و همان تصمیم‌ها را میگیرد جای خوبیست برای پرسیدن این سوال که قوانین موجود و افکار پذیرفته شده تا چه حد به حقیقیت و عدالت نزدیک اند؟
عدالت
یونا باستان که مهد تفکر و فلسفه است به موضوع عدالت بسیار پرداخته است. سوفسطائیان در رابطه با عدالت معتقد بودند که امر عادلانه حاصل قراردادهای اجتماعیست و واقعیتی عینی ندارد.کار درست و خیر و عدالت را هرکسی برای خودش تعریف میکند این دیدگاه مشابه دیدگاه پسر در فیلم است بنابراین لحظه ای به نظر میرسد که او محق است و ثانیه ای بعد این ایده به نظر نادرست می‌اید. از آنجا که حق و قانون طبیعی در کار نیست، هیچ مفهومی از عدالت هم اعتبار ندارد.مفهوم عدالت از گذشته مورد پرسش بوده و گاهی هم دچار اندک تغییراتی شده است…از باور به نسبی بودن تعریف ها تا باور به قانون که بیشتر طرفدار منافع اشخاص خاصی است و نهایتا تفکرات قرون اخیر که ب اصل نحوه تفسیر از اتفاقات استوار است. عدالت موضوع گسترده‌ایست و در بررسی آن وجوه مختلفی را باید مد نظر داشت اما به هر حال تا همین امروز مسئله‌ی قصاص و انتقام سوالست که برای اذهان پرسشگر باقیست.
در این فیلم لانتیموس به شکلی سوررئال این امر را به نمای میگذارد نه فقط داستان اصلی فیلم که در راستای چگونگی انتقام گیریست تا اتفاقات کوچک و یا روزمره که در گوشه و کنار فیلم رخ میدهد مثل ابیاری گیاهان توسط اعضای خانواده یا دریافت اطلاعات توسط همسر دکتر همه به صورت یک بده بستان است …در جستجوی نوعی برابری. این نیز همان پرسش بزرگتر است که در قالب‌های کوچگتر ریخته شده ..افرادی که در همه‌ی ابعاد زندگی به دنبال برابری هستند در مواجهه با اعمال سنگین‌تر ممکن است به خاطر این برابرخواهی هزینه‌های سنگینی متحمل میشوند. گویی که این امر واضح که عدالت مساوی نیست با برابری فراموش شده و تنها برداشتی که از عدالت مانده مثل هم بودن آن هم به همان شیو‌ی معمول و پذیرفته است. به طور مثال در حالتی که در فیلم با آن مواجه ایم پسری که دنبال انتقام است شاید با کشته شدن پدر بیشتر نزدیک به عدالت شود اما او صرفا یک مرگ را در برابر مرگ طلب میکند.در سکانس پایان بندی فیلم نگاه دکتر و پسر مرموز به هم گره میخورد و بعد از آن نگاه همسر دکتر و دخترشان نیز هم. کلامی دیگر رد و بدل نمیشود. کوچکترین احساسی به جز نوعی تنفری سرد دیده نمیشود. پس از به دست آمدن تعادل همه چیز فرو میپاشد. هیچ چیز دیگر مثل سابق نیست. مجموعه روابط تخریب شده باقی مانده است. انگار که انتقام راه حل دردناکی بوده است و رسیدن به تعادل و برابری بدون پرداخت هزینه ای سنگین و تحمل تبعات آن ممکن نیست.
پسرک سعی در جایگزین کردن دکتر با پدرش دارد. دختر دکتر به پسر علاقه‌مند میشود.پسر کوچکتر سعی میکند با فرزند بهتری بودن خود را از خشمی که دامنگیرش شده نجات دهد.زن برای فهمیدن حقیقت باج میدهد وو برای بخشش التماس میکند.دکتر در ابتدا سعی دارد با پر کردن جای خالی پدر خودش را از بار گناه خلاص کند و پسر را آرام کند اما “نوازش کردن جای زخم و یا عذر ذخواهی کردن برای ایجاد آن آن را بهتر نمیکند”…او با منطقی خداگونه روبروست که به جز آنچه خودش میخواهد چیز دیگری نمیپذیرد.
